Fluoresceina jest ciemnoczerwonym proszkiem, słabo rozpuszczalnym w wodzie i w alkoholach. W roztworach o odczynie zasadowym wykazuje silną zielonożółtą fluorescencję. Fluoresceina absorbuje maksymalnie światło o λ=494 nm i emituje maksymalnie λ=521 nm (w wodzie). pKa = 6.4
C20H12O5 + 4Br2 → C20H8O5Br4 + 4HBr
Fluoresceina reaguje z wolnym bromem przechodząc w czerwoną eozynę Y. Dolna warstwa to DCM, w którym rozpuszczony był brom
Fluoresceina w roztworze kwasowym wykazuje śladową fluorescencję
C20H12O5 + 2OH– → C20H10O52– + 2H2O
Fluoresceina po dodaniu zasady (pH > 6.4) zaczyna intensywnie fluoryzować
2 C6H5NH2 + Cu2+
Anilina tworzy z jonami Cu2+ intensywnie zabarwiony zielony kompleks, o nieznanej budowie
CH3COCH3 + 3I2 + 4OH– → CHI3 + CH3COO– + 3I– + 3H2O
Reakcja haloformowa służy do wykrywania metyloketonów. Do próbki dodaje się halogenu, najczęściej jodu (w jodku potasu) i mocnej zasady. Reakcja tworzy kwas karboksylowy i jodoform - nierozpuszczalny, jasnożółty osad o bardzo charakterystycznym zapachu